قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاتِهِمْ خاشِعُون

مؤمنان رستگار شدند، آن هایی كه در نمازشان با خشوع هستند. « مؤمنون ، ۱ و ۲»

یكی از صفات برجسته مؤمنان ویژگی های مؤمنان را در عباراتی كوتاه، زنده و پر محتوا تشریح می كند و جالب این كه نخست به سرنوشت لذت بخش و پر افتخار مؤمنان ـ پیش از بیان صفات آن ها ـ اشاره می نماید تا شعله های شوق و عشق را در دل ها برای رسیدن به این افتخار بزرگ زنده كند. می فرماید:(مؤمنان رستگار شدند) و به هدف نهایی خود در تمام ابعاد رسیدند (قد افلح المؤمنون).

هيچ عبادتي به اندازهْ نماز تبليغات ندارد

ما در هر شبانه روز پنج نماز داريم، در هر نمازي سفارش اذان و اقامه شده و در مجموع اين دو نداي آسماني:
بيست مرتبه حي علب الصلوۀ مي گوئيم:
بيست مرتبه حي علي الفلاح مي گوئيم:
بيست مرتبه حي علي خير العمل مي گوئيم:
ده مرتبه قد قامت الصلوۀ مي گوئيم:
و با توجه به اينكه مراد از فلاح و خيرالعمل در اذان همان نماز است هر مسلماني در هر شبانه روز هفتاد مرتبه با كلمه (حي) به خود و ديگران تلقين به نماز مي كند، آن هم به صورت پر نشاط و شتاب و براي هيچ عبادتي اين همه هياهو و تشويق وارد نشده است.

انسان هميشه به نماز محتاج است

حقيقت آن است كه در كار معرفي نماز كوتاهي هاي زيادي شده است،و نتيجه آنكه نماز هنوز جايگاه شايسته خود راحتي در نظام اسلامي ما،بدست نياورده است اين مسئوليت سنگين ،بر دوش دانشوران و آشنايان به معارف اسلامي است ،كه نماز را به همه بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند،از كودك دبستاني تا پژوهشگر دوره هاي عالي،هر يك فراخور ذهن و معرفت خود،مي توانند در راه شناخته ها آشنا شوند،حتي عرفاي بزرگ نيز ،براي سالكان وادي معرفت اسرار الصلاه نوشته و آموخته اند،يعني اعماق اين اقيانوس هم چنان ناشناخته و پيمودني است.

امام زمان سلام الله علیه فرمودند : سجده‌ی شکر، از لازم‌ترین و واجب‌ترین مستحبات الهی است ... همانا، فضیلت دعا و تسبیح پس از واجبات بر دعای بعد از نوافل، همانند فضیلت واجبات بر نوافل است. سجده، دعا و تسبیح است.

سپاس نعمت‌های حق‌تعالی، نشان معرفت و ادب و بندگی است. در آیات و روایات، به مسئله شکرگزاری از نعمت‌ها، بسیار سفارش شده و اینکه یاد نعمت‌ها، محبت انسان را به خدا زیاد می‌کند و نعمت‌های الهی را مستدام و افزون می‌گرداند.

گرچه شکر نعمت‌ها، از توان و طاقت‌بشر بیرون است، ولی انسان باید به هر قدر که می‌تواند، سپاسگزاری احسان و نعمت و نیکی پروردگار باشد. یکی از شکل‌های شکر، سجده بر خاک کردن و پیشانی بر خاک‌نهادن در برابر خداوند و شکر گفتن اوست.

و «سجده شکر» یکی از تعقیبات نماز به حساب آمده است.

(مرحوم علامه مجلسی، جلد 83 بحار الانوار).